SOK Z ROKITNIKA SYBERYJSKIEGO

Obraz zawierający roślina, stół, żywność, małe

Opis wygenerowany automatycznie

Rokitnik zwyczajny (Hippophae rhamnoides)

Ta roślina znajduje się w wielu częściach Rosji. Głównym obszarem jej dystrybucji jest południowa Syberia. Rośnie obficie w krajach azjatyckich a szczególnie w Mongolii i Chinach. Rokitnik preferuje miejsca słoneczne i zwykle rośnie wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Można spotkać roślinę wysoko w górach, na wysokości do 3000 m. Jest wyjątkowo odporna na mróz i może wytrzymać do -45 ºС. W sumie w Eurazji występują trzy gatunki roślin, ale tylko jeden stał się najbardziej znany – rokitnik zwyczajny (Hippóphaë rhamnoídes).

Główną wartością rośliny są jej liście i jagody. Owoce zawsze dojrzewają jesienią. Smak świeżo dojrzałych owoców jest gorzko – kwaśny jednak bliżej zimy stają się bardziej słodkie. Lecznicze właściwości rokitnika są znane od niepamiętnych czasów. Dowodem na to jest łacińska nazwa rośliny, którą tłumaczy się jako „błyszczący koń”. Nawet starożytni Grecy zauważyli, że jeśli konie są karmione liśćmi rokitnika, włosy zwierząt stają się błyszczące i jedwabiste, a rany goją się szybciej. Następnie roślina zaczęła być używana do leczenia ludzi. Współcześni naukowcy odkryli, że jagody rokitnika mają złożony skład i zawierają prawie wszystkie witaminy znane nauce. Najwięcej zawiera witaminy C; pod względem zawartości ustępuje tylko dzikiej róży i czerwonej papryce.

Sok z rokitnika zawiera witaminy B1, B2, B3, B6, B9. Witamina K obecna w jagodzie jest korzystna dla metabolizmu. Witamina P hamuje krzepnięcie krwi. Beta-karoten korzystnie wpływa na funkcjonowanie narządów płciowych, potu i gruczołów łzowych. Ponadto zawiera prowitaminy A, witaminy E, a także inne przydatne substancje – flawonoidy, serotonina, kwasy organiczne (jabłkowy, szczawiowy i winowy), pierwiastki śladowe (potas, wapń, magnez, fosfor, żelazo), oleje (9% w pulpie, 12% w nasionach), garbniki, pektyny, antybiotyki roślinne, cukry proste (glukoza i fruktoza, 3-6%). Kaloryczność jest stosunkowo niska – około 82 kcal na 100 g. Kwasy tłuszczowe są głównie jednonienasycone (palmitoolowe, oleinowe). Ten kompleks związków zapewnia wyjątkowy korzystny wpływ soku z  rokitnika na organizm.

Inne korzystne właściwości:

  • obniżenie złego cholesterolu (lipoproteiny o niskiej gęstości),
  • wzmocnienie odporności
  • obniżenie poziomu cukru
  • zapobieganie niedoborowi witamin,
  • poprawiona moc (spowodowana brakiem witamin z grupy B)
  • zwiększona elastyczność naczyniowa,
  • zapobieganie zakrzepicy.

Produkty z rokitnika są również stosowane w leczeniu następujących chorób:

  • wrzód żołądka i dwunastnicy;
  • patologia sercowo-naczyniowa;
  • choroby górnych i dolnych dróg oddechowych;
  • choroby onkologiczne;
  • choroby ginekologiczne;
  • choroby jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej, choroba dziąseł);
  • hemoroidy, zapalenie odbytnicy, szczeliny odbytu;
  • niedokrwistość
  • choroba trzustki;
  • reumatyzm i dna moczanowa;
  • choroby okulistyczne (zaćma, oparzenia).

Sok zaleca się picie soku raz dziennie. Sok rozcieńczać w stosunku 1 (ok. 100ml)  do 4 z wodą. Do smaku można dodać troszkę miodu.

Sok do nabycia u naszych partnerów:

http://eko-mlociny.pl/

Piekarnia Grzybki, ul. Osmańczyka 22, 01-494 Warszawa

Jadłostacja – Bielany, ul. Kasprowicza 48

Dystrybucja: Firma Mir Lek, Rudniki

Obraz zawierający kubek, stół, szkło, napój

Opis wygenerowany automatycznie

SKARBY AŁTAJU

Kraj Ałtajski

Ałtaj jest magicznym miejscem na południu Syberii. To pasmo górskie (porównywalne z Alpami) rozpościera się na styku Rosji, Kazachstanu, Mongolii i Chin. Ałtaj oferuje to, czego w Europie zostało już tak niewiele: możliwość obcowania z dziką przyrodą bez tłumu turystów. Szczyty pokryte lodowcami, piękne doliny z niesamowitą fauną i florą, wysokogórskie jeziora, potężne górskie rzeki można mieć tu tylko dla siebie. Przez wiele dni wędrówki nie spotyka się nikogo, czasami tylko osadę pasterską lub myśliwych na koniach. Miejsce to docenili już nasi przodkowie, czego dowodem są licznie występujące tu ślady osadnictwa. Do dziś Ałtaj pozostaje syberyjską stolicą szamanizmu.


Miód Ałtajski i jego lecznicze właściwości


Miód ałtajski jest jednym z najbardziej znanych brandów tego smakołyku leczniczego w Rosji. Charakterystyczne właściwości naturalnego ałtajskiego miodu ukształtowały się dzięki unikalnemu klimatowi regionu, a także starym, pielęgnowanym od niepamiętnych czasów tradycjom bartnictwa. Obok mnóstwa obfitujących w soczyste trawy łąk w kraju Ałtajskim są suche stepy, wysokie góry i dziewicze lasy. Wobec tego ałtajscy hodowcy pszczół mają mnóstwo gatunków miodu. Najpopularniejsze z nich to właśnie te uzyskiwane z łąk, tajgi i gór.

Miód produkowany przez pszczelarzy z Ałtaju przypomina stopiony bursztyn, który wchłania całą paletę nasyconych złotych odcieni. Czasem można zaobserwować w swojej konsystencji minimalną obecność zielonkawych tonów. Popularność miodu z Ałtaju wynika w dużej mierze z możliwości spowolnienia jego krystalizacji. Zagęszczony miód przybiera jednolicie biały kolor, a jego naturalny smak i użyteczne właściwości zostają zachowane. Jego smak jest zaskakująco aromatyczny oraz znany jest ze swojej łagodności i niezwykłej słodkości.
Skład różnych odmian miodu z Ałtaju różni się nasyceniem użytecznych składników. Skoncentrowana zawartość enzymów, aminokwasów i witamin w miodzie to zestaw pierwszej pomocy na każdą okazję, dany człowiekowi z natury. Uzdrawiająca moc miodu Ałtaju to pełen zakres właściwości leczniczych, które czynią go niezbędnym środkiem przeciwdrobnoustrojowym, a także skutecznym specyfikiem antybakteryjnym; przeciwbólowym, przeciwzapalnym, przeciwnowotworowym, przyspiesza gojenie się ran oraz wspiera i wzmacnia odporność organizmu, korzystnie wpływa na układ krwionośny, stabilizuje zaburzoną mikroflorę przewodu żołądkowo-jelitowego, wspomaga prace żołądka, poprawia funkcjonowanie mięśnia sercowego, poprawia czynność wątroby, poprawia funkcjonowanie nerek. Jest też używany jako kosmetyk do pielęgnacji ciała i twarzy (Rosjanie stosują miód do smarowania ciała i twarzy w Bani – odpowiednik naszej sauny, w celu odżywienia i nawilżenia skóry).

Najbardziej znanymi odmianami miodu ałtajskiego są: miód gryczany, miód z tajgi, miód z kwiatów polnych, miód z kwiatów leśnych, miód nostrzykowy i miód dzięgielowy.

Miód do nabycia u naszych partnerów w Warszawie:

www.eko-mlociny.pl

Piekarnia Grzybki, ul. Osmańczyka 22, 01-494 Warszawa

Jadłostacja – Bielany, ul. Kasprowicza 48

Dystrybucja: FIRMA MIR LEK, Rudniki